Co to jest hospicjum i dlaczego jest tak bardzo ważne? Jak prezentuje się historia hospicjum, skąd wzięła się ta idea?

Hospicjum to instytucja, jaka zajmuje się opieką osób chorych nieuleczalnie, którzy są w okresie terminalnym śmiertelnej choroby. Najważniejszym celem hospicjum nie jest zatrzymanie choroby, bo jest to już nie do zrobienia, najistotniejsze jest poprawienie jakości życia osoby chorej.

Hospicjum jawi się jako miejsce smutne i przygnębiające. Wszędzie przecież tak dużo nieszczęścia i chorób. Pomimo to, w takich miejscach możemy zapoznać wspaniałe osoby. Możemy spotkać osoby, które pogodzone ze śmiercią są w stanie pobyć ostatnie lata życia w ciekawym towarzystwie. To z pewnością bardziej przyjemne niż umieranie samemu w domu. To w sumie wspierające, iż są wśród nas osoby z problemami, dlatego
lepiej jesteśmy w stanie się porozumieć. Takie wsparcie, innej osoby, wspaniały personel, to bardzo budujące, ażeby nie załamywać się zupełnie. W naszym kraju istnieje wiele takich miejsc, jak domowe hospicjum w Katowicach, ale i tak jest ich za mało. Europa, jak i Polska coraz bardziej są wiekowe. Więcej jest osób wiekowych niż młodych, przynajmniej trwa taka tendencja. Wydaje się więc, iż optymalna liczba takich miejsc w Polsce będzie konieczna. Miejmy nadzieję, że nasze władze zadbają o właściwą politykę w tej dziedzinie. A jak w historii kształtowała się ta instytucja? Aktualny model opieki hospicyjnej stworzyła Cicely Saunders–Angielka, która w 1967 roku otworzyła w Londynie specjalistyczny ośrodek opieki nad chorymi umierającymi o nazwie Hospicjum Świętego Krzysztofa.

Urodzona w 1918 roku Cicely marzyła, aby zostać pielęgniarką, jednak sprzeciw rodziców spowodował, że była w stanie zrealizować to marzenie dopiero w 1944 roku. Pracując jako pielęgniarka w londyńskim szpitalu Świętego Łazarza troszczyła się śmiertelnie chorym polskim lotnikiem, Dawidem Taśmą. Z dyskusji, jakie z nim odbyła, zrodziła się idea miejsca przeznaczonego dla umierających osób. Miejsca, w jakim będą mogli, otoczeni troską, wolni od przykrego bólu, uporządkować swoje sprawy oraz przygotować się na swoją śmierć. Realizacja tej szczytnej idei trwała 19 lat, w okresie jakich Cicely Saunders ukończyła studia medyczne a także zaliczyła praktykę lekarską w szpitalu Świętego Józefa, którego specjalnością była opieka nad chorymi umierającymi.